
„Do Katarzyny Figury przylgnęła łatka gwiazdy w polskim wydaniu. Ostatnie lata, gdy zdecydowanie postawiła na scenę, a w gdańskim Teatrze Wybrzeże znalazła wszelkie warunki, by walczyć z kolejnymi wyzwaniami, sprawiły, że już trzeba całkiem inaczej niż kiedyś patrzeć na Katarzynę Figurę. FEDRA z jej wspaniałą rolą jest tego ostatecznym potwierdzeniem. [...] Od lat oglądam teatr Grzegorza Wiśniewskiego i sądzę, że FEDRA to jego najbardziej ascetyczne przedstawienie. I dowód na to, że artysta nie stoi w miejscu, nie powiela sprawdzonych rozwiązań. Reżyser Grzegorz Wiśniewski – jeden z najwybitniejszych naszych inscenizatorów średniego pokolenia – zbudował z tragedii Jeana Racine’a teatr klasyczny, a jednak na wskroś nowoczesny. [...] Nie widziałem wszystkiego, ale TROJANKI Jana Klaty, ŚMIERĆ KOMIWOJAŻERA Radka Stępnia, a teraz FEDRA Wiśniewskiego sprawiają, że w tym sezonie, przynajmniej dla mnie, Wybrzeże nie ma sobie równych. Chyba już wiem, co powiem, gdy będą pytać o podsumowanie sezonu.”
Jacek Wakar, Kultura Liberalna
Całość na stronie www.kulturaliberalna.pl

Przypominamy dzień, w którym w Teatrze Kameralnym w Sopocie po raz pierwszy wybrzmiało „Męczeństwo z przymiarką” Ireneusza Iredyńskiego w reżyserii Jerzego Jarockiego. Zapraszamy na 45. odcinek cyklu Z KRONIKI TEATRU WYBRZEŻE.

Lektura, po której trudno oddychać spokojnie. Tekst potwór, tekst niemożliwy. Tekst do mówienia. Tekst do grania. Tekst do śpiewania. Tekst do tańczenia. Tak wiele możliwości, gdyby tylko ktoś miał dość odwagi…

W grudniowy wieczór, gdy Mikołaj roznosi prezenty, a w powietrzu czuć zapach pomarańczy i cynamonu, zapraszamy Was do foyer Teatru Wybrzeże — w sam środek Doliny Muminków. Niech ten mikołajkowy wieczór stanie się wspólnym zanurzeniem w świecie wyobraźni. Posłuchajmy wspólnie jak Muminek poznaje świat zimy…