
Z ogromnym żalem informujemy, że zmarł Ryszard Jaśniewicz, wieloletni aktor Teatru Wybrzeże.
Ryszard Jaśniewicz urodził się 15 października 1939 roku. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie na wydziale Aktorskim. Studiował też lalkarstwo. Zadebiutował w latach 50. w Teatrze Lalki i Aktora Miniatura w Gdańsku.
W latach 1971-83 był aktorem Teatru Wybrzeże. Na deskach gdańskiej sceny zagrał m.in. Pankracego w NIE-BOSKIEJ KOMEDII oraz Wiktora w POŁOWCZAŃSKICH SADACH w reżyserii Marka Okopińskiego, Starikowa w OŻENKU w reżyserii Ryszarda Majora, postać tytułową w SAMUELU ZBOROWSKIM w reżyserii Stanisława Hebanowskiego, Bengtssona w SONACIE WIDM w reżyserii Krzysztofa Babickiego, Gnębona Puczymordę w SZEWCACH i Edypusa w VATZLAVIE w reżyserii Marcela Kochańczyka.
Artysta pracował jako aktor, ale też reżyserował m.in. w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Gościnnie związany z Teatrem Miejskim w Gdyni i Theatre Les Dechargeurs w Paryżu. Był też dyrektorem artystycznym Teatru Dramatycznego w Słupsku oraz kierownikiem artystycznym Centrum Edukacji Teatralnej w Gdańsku. W roku 1999 zainaugurował własną scenę Teatr z Polski 6. Przygotował tam i wystawił premierowo kilkanaście monodramów.
Ryszard Jaśniewicz był laureatem wielu nagród artystycznych m.in. Nagrody Specjalnej Marszałka Województwa Pomorskiego „za wybitne zasługi w dziedzinie twórczości artystycznej oraz upowszechniania i ochrony kultury na rzecz mieszkańców województwa pomorskiego”.

Przypominamy dzień, w którym w Teatrze Kameralnym w Sopocie po raz pierwszy wybrzmiało „Męczeństwo z przymiarką” Ireneusza Iredyńskiego w reżyserii Jerzego Jarockiego. Zapraszamy na 45. odcinek cyklu Z KRONIKI TEATRU WYBRZEŻE.

Lektura, po której trudno oddychać spokojnie. Tekst potwór, tekst niemożliwy. Tekst do mówienia. Tekst do grania. Tekst do śpiewania. Tekst do tańczenia. Tak wiele możliwości, gdyby tylko ktoś miał dość odwagi…

W grudniowy wieczór, gdy Mikołaj roznosi prezenty, a w powietrzu czuć zapach pomarańczy i cynamonu, zapraszamy Was do foyer Teatru Wybrzeże — w sam środek Doliny Muminków. Niech ten mikołajkowy wieczór stanie się wspólnym zanurzeniem w świecie wyobraźni. Posłuchajmy wspólnie jak Muminek poznaje świat zimy…